به گزارش هفت چشمه؛ محمد مهرگان، کارشناس و مشاور خانواده در گفتوگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با نحوه رفتار کردن با کودک نوپا اظهار کرد: اگر چه هر کسي در مورد اين سن شنيده که بچهها در اين دوران به نام (دوسالههاي فاجعه) معروف اند، اما در اين دوران مغز کودک بيشترين سرعت رشد را در سه سال اول زندگي دارد و اين رشد چه هيجان انگيز است!
وي بيان کرد: اگرچه کودکان نوپا در اين سن به شدت ميخواهند کارها را خودشان انجام دهند، ولي در عين حال هم نميخواهند از پدر و مادرشان جدا شوند، زيرا اين جدايي باعث اضطراب در آنها ميشود.
اين کارشناس خانواده تصريح کرد: آنها با وجود اين که نميدانند وسايل چگونه کار ميکنند، اما با اين حال آنها را امتحان ميکنند و دچار اشتباه ميشوند که باعث ناکامي در آنها ميشود. بنابراين، پدر و مادر عزيز بايد به آنها اجازه بدهند اتاق و اسباب بازيها و ديگر چيزهاي امن را کاوش کنند و ياد بگيرند با محيط اطرافشان کنار بيايند.
مهرگان گفت: به ياد داشته باشيد يک خودگرداني مناسب با سن ايجاد کنيد به اين معني که از يک سو، محدوديتهاي معقول و در سوي ديگر يک محدوده امن آزادي اعمال کنيد.
وي ادامه داد: بازي اولين کار آنها در اين دوران است تا جايي که کودکان بيش از پنج تا شش ساعت در روز بازي ميکنند. چرا که آنها دوست دارند بدوند، بالا بروند و بپرند.
اين کارشناس خانواده تاکيد کرد: با وجود اينکه کودکان نوپا به تکرار حرکات علاقه دارند بايد زماني که والدينشان در زمين بازي همراه آنها است سعي کنند انواعي از حرکات متنوع انجام دهند.
مهرگان افزود: پدر و مادر بايد براي تشويق خودگرداني سالم، به کودک حق انتخاب بدهند مثل اينکه با چه اسباب بازي دوست داري بازي کني؟ چه کتابي دوست داري بخواني و به کدام زمين بازي برويم؟. به دليل اين که گاهي کودکان در اين سن از حق انتخابهاي زيادي که والدين به آنها ميدهند گيج ميشوند بنابراين والدين بايد فقط بين دو چيز به کودک حق انتخاب بدهند مثل: «عزيزم ميخواي نقاشي بکشي يا کتاب بخوني؟» و يا «کدوم دي وي دي رو ميخواي ببيني بِن تِن يا تام و جري؟».
وي تصريح کرد: کودکان علايق مختلفي دارند، ولي دخترها به محض اينکه از رحم مادر خارج ميشوند در مورد گيره سر و لباسي که بايد بپوشند صاحب نظرند! و پسرها هم بيشتر به اسباب بازيهايي که تمام روز ميخواهند با آن بازي کنند دقت ميکنند.
اين کارشناس خانواده گفت: تاکيد ميکنم که اين تصميم گيريها بايد متناسب با سن کودک باشد و والدين هم بايد در اين سن تصميمهاي مهمي بگيرند و براي زمان خواب٬ حمام کردن٬ خوردن غذا٬ ديدن تلويزيون و کار با کامپيوتر و تلفن همراه يا تبلت نظر بدهند.
وي ادامه داد: کودکان نبايد احساس کنند که هر چيزي بخواهند براي آنها فراهم است و والدين توجه داشته باشند که انتقال اين مطلب که کودک هرچه ميخواهد برايش فراهم نيست با سرزنش٬ نگاه غضب آلود٬ دعوا و تنبيه شايسته نيست. زيرا آنچه آنها ميتوانند انجام دهند تا کودک دلبندشان به مرور متوجه شود که در زندگي اش محدوديتهاي واقعياي وجود دارد و با شفقت و مهرباني و با صبوري و بردباري بارها براي او توضيح دهند که چرا بايد و چگونه محدوديتهاي واقع بينانه را رعايت کند و مهمتر از اين خودشان اولين افرادي در زندگي کودکشان باشند که محدوديتهاي اعمال شده را رعايت ميکنند.
مهرگان افزود: پدر و مادر، بزرگترين و تاثيرگذارترين الگوهاي زندگي کودکانشان هستند و آنها هم از والدين خود ياد ميگيرند.
انتهاي پيام